کنار نیومدم اما زندگی واینمیسته منم باسد باهاش حرکت کنم ناهار و شام بپزم با الیس کارتون ببینم و ... ولی کلاردل و دماغ ندارم. پنج شنبه که رسیدیم مامانم چند باری چزوندم اخر شب که همه خوابیدن بغضم ترکید و تاصبح خیلی کم خوابیدم. ظهر هم رفتیم خونه پدرشوهر که اونم تو قیافه بود اولش ولی مادرشوهر بد نبود. بعد از ناهار هم میم رفت پیش دوستاش منم به زور خوابیدم و عصر هم الیس گیر داد که بریم بیرون. م ش هم نون پنیر خیار گوجه اورد و رفتیم یه باغ و منچکلی حرص خوردم که چرا نباید یه ظرف دردار تو خونشون داشته باشن اخه خوراکی پیک نیک رو باید بریزی تو قابلمه. اصلا حوصله نداشتم ولی ترجیح دادم اونجا باشم تا برم خونه پیش مامانم اینا دیگه 9 بود که پ ش مارو رسوند خونه مامانم اینا و یه کم شام خوردم و میم هم اخر شب اومد دنبالمون و برگشتیم. 

مامانم کلی سرزنش میکنه اما اخرش میگه ناشکری نکن اینکه چرا این فصل باردار شدی و من اصن باهاش راحت نیستم بگم اخه من چمیدونستم بعد یکسال اقدام اون ماه باردار میشم بعد دلم میخواد سرمو بکوبم به دیوار. واقعا خسته ام دلم نمیخواد یه مامان سرزنشگر مثل مامانم برا الیس باشم. سعیم رو میکنم. 

خواهرم کلا مامانم رو بلاک کرده و فقط من باهاش در ارتباطم. امیدوارم خدا کمک ش کنه زودتر مشکلش حل بشه فعلا که درگیره.