به مادری که از خستگی و شب نخوابی گله میکنه، کلافه ست از بوی اروغ بچه روی لباسش، بهم ریخته‌ست از گم کردن زنانگیش،بیحال و ناامید از گذر روزهاست، با حسرت به ناخون کاشت شده و موی رنگ شده زنان دیگه نگاه میکنه، بیحوصله ست از عوض کردن پوشک و شستن و جمع جور کردن دوتا بچه پشت سرهم، بغض کرده ست بخاطر نداشتن یه وقت ازاد صرفا برای خودش، نگید ناشکری نکن.